Pek çok toplum incelendiğinde anneler ile babaların çocukların eğitimine eşit olarak dahil olmadıkları görülmektedir. Çocuk eğitiminde babalardan daha çok annelerin sorumlu olduğu düşünülmektedir. Günümüzde pek çok annenin çalışma yaşamına atılmasıyla babalara da önemli görevler düşmeye başlamıştır. Çalışan annelerin sayısının fazlalaşması, çocuğun ailedeki rolünün farklılaşması, babanın, aile içindeki rolünü ve anlamını değiştirmiştir. Değişen günlük koşullar, ebeveynlik tutumlarını ve becerilerini etkilese de hem anne, hem de baba çocuğun gelişimi, yetişmesi ve eğitiminde aktif rol oynamaktadır.
Anne ile bebek arasındaki duygusal bağ bebek henüz anne karnındayken başlar. Bu bağ zaman geçtikçe daha da güçlenir. Bebek ancak aylar sonra ilgisini babaya yöneltmeye başlayabilir. İçgüdüsel olarak anne ve bebek iletişimi doğumla başlar. Ancak babanın bebek ile bu duygusal ilişkiyi kurabilmesi için fiziksel bir temasa ihtiyacı vardır. Baba ile çocuk arasındaki destekleyici ve olumlu ilişki, çocuğun bilişsel becerileri ile okul yıllarındaki akademik başarısını olumlu yönde etkilemektedir. Bebeklik döneminden itibaren çocuğa sağlanan zengin uyaranların, zihinsel gelişim üzerindeki etkisi oldukça büyüktür. Aile bireylerinin çocukları ile ilgilenmek için ayırdığı zaman, birlikte yaptıkları etkinliklerin çocuğa sağladığı deneyimler, onun öğrenmesini ve zekasını desteklemektedir. Babaların, annelere oranla çocuklarına daha bağımsız davranmak için fırsat verdikleri bilinen bir gerçektir. Bu yaklaşım, çocukların kişilik gelişimini olumlu yönde etkilemektedir. Ailede baba varlığını bilen çocuklar, kendilerini sorunlar karşısında daha güvende hissederler. Babasından yeteri kadar sevgi ve ilgi gören çocuklar, ilerleyen yaşlarında daha mutlu ve öz güveni yüksek bireyler olurlar. Ayrıca hem kız, hem de erkek çocukların ilk erkek rol modeli olan kişiler babalarıdır. Kız çocukları ileride karşılaşacakları erkeklere yönelik bilincini ilk babaları ile geliştirirken erkek çocuklar ise, cinsel kimliklerini babaları sayesinde geliştirmektedir. Babalarını rol model alarak, babaları gibi davranma eğilimi gösterir.
Babanın bebek gelişimi için önemi görüldüğü üzere oldukça büyüktür. Baba, bebeğe yeterli sevgiyi göstermeli ve zaman ayırmalıdır. Bununla birlikte babanın bebeğin sağlığı, temizliği, beslenmesi gibi ihtiyaçlarını karşılaması da önemlidir. Bu davranışlar, ilerideki sağlıklı ilişkinin çok önemli bir parçasıdır. Baba, tüm davranışlarıyla bebeğe çok iyi bir model olmalıdır.